Horse Information in Marathi

पूर्वी जेव्हा गाडी किंवा रेल्वे नव्हती तेव्हापासून घोड्यांचा उपयोग वाहतुकीसाठी होतो आहे. घोडे रथ ओढण्यासाठी, माणसांची ने-आण करण्यासाठी, माल वाहतुकीसाठी उपयोगी येत असत. तसेच युद्धामध्ये देखील घोड्यांचा मोठ्या प्रमाणावर वापर होत असे.

घोड्यांचा उल्लेख अगदी पुराणकाळापासून आढळतो यावरून आपण समजू शकतो की घोडे अनेक वर्षांपासून माणसाच्या उपयोगी येत आहेत. घोड्यांच्या वसती स्थानाला तबेला म्हणतात.
घोड्यांच्या सुमारे ३५० विविध जाती अस्तित्वात असून; भारतात सिंधी, मारवाडी, काठेवाडी, पंजाबी, भीमथडी, पहाडी हे घोड्यांचे प्रकार प्रचलित आहेत.

पाळीव घोड्यांचे अनेक प्रकार अस्तिवात असले तरी अरबी घोडे सर्वात उत्तम मानले जातात. अरबी घोडे सुमारे शंभर मैलापर्यंत न थांबता पळू शकतो.
घोड्याचे पोट इतर रवंथ करणाऱ्या प्राण्यांपेक्षा लहान असल्याने त्यांना जास्त आहाराची गरज नसते. परंतु त्यांना वरचेवर खाद्य द्यावे लागते. एका दिवसात घोडे सुमारे ३५ लिटर पाणी पितात.
घोडे शाकाहारी असतात. ओट हे धान्य, ओटचे गवत आणि दुर्वा हे घोड्यांचे आवडते खाद्य आहे. तसेच भिजलेला हरभरा सुद्धा घोड्यांना फार आवडतो. घोड्यांनी शिजलेले अन्न खाल्यास त्यांचे पोट बिघडते.

घोड्यांचा उपयोग वाह्तुकीसोबत विविध धाडसी खेळ जसे की रेसिंग, पोलो यासाठीही होतो. केवळ अमेरीकेतच घोड्यांचा अब्जावधी रुपयांचा व्यापार होतो.
घोड्यांच्या पायाच्या तळाशी लोखंडी नाल ठोकतात जी त्यांच्या पायाचे खडकाळ भागातून किंवा कठीण रस्त्यावरून पळताना रक्षण करतात.
घोड्यांचा जन्म सहसा रात्रीचा होतो आणि जन्म झाल्यानंतर सुमारे एक दोन तासांच्या आतच घोड्याचे पिल्लू उभे राहू शकते व चालू शकते. तीन ते चार वर्षात घोड्याचे पिल्लू पूर्णपणे मोठे होते.

घोड्यांचे डोळे इतर सस्तन प्राण्यांपेक्षा सुंदर तर असतातच सोबतच त्यांची नजर सुद्धा खूप तीक्ष्ण असते. परंतु ते अगदी समोरचे किंवा पाठचे बघू शकत नाहीत.
घोड्यांची स्मरणशक्ती खूप चांगली असते. ते कधीच भेटलेल्या व्यक्ती किंवा जागेला विसरत नाहीत.
घोड्यांना उभे राहण्यापेक्षा बसण्यामध्ये जास्त उर्जा खर्च करावी लागते, म्हणून ते सहसा उभे राहूनच विश्रांती घेतात.

घोडे कधीही तोंडाने श्वास घेऊ शकत नाही त्यामुळे त्यांना धाप लागलेली आपल्याला कधीही आढळणार नाही.
घोड्यांचे आयुष्यमान सुमारे २५ ते ३० वर्षे असते. परंतु ओल्ड बिली नावाचा एक घोडा मात्र ६२ वर्षे जगला होता.